Przerwa zimowa
Sezon śluzowy 2024 dobiegł końca. Dziękujemy wszystkim odwiedzającym i zapraszamy ponownie na Kanał Finow od 17 kwietnia 2025 roku!
Prędkość maksymalna: 6 km/h
Wymagania dotyczące nawigacji: nie jest wymagana licencja
maksymalne wymiary łodzi dł. x szer. w metrach: 41,5 x 5,10 m
sezon zanurzenia 2024: 1,20 m (Wyjątek patrz poniżej)
Aktualne informacje na temat funkcjonowania, zakłóceń lub zamknięcia śluzy można znaleźć w systemie ELWIS.
To, co 1,5 roku temu wydawało się prawie niemożliwe, teraz zostało osiągnięte. Związek Celowy Kanału Finowskiego (Zweckverband Region Finowkanal) zamierza wyremontować i zmodernizować pierwszych 6 historycznych śluz na Kanale Finowskim oraz stale je eksploatować i utrzymywać. W ramach tego pierwszego pakietu 6 śluz Ruhlsdorf, Leesenbrück, Grafenbrück, Schöpfurt, Heegermühle i Wolfswinkel zostanie przejętych przez rząd federalny i stanowi część aktualnego planu.
Po podpisaniu w listopadzie 2020 r. umowy finansowej między Generalną Dyrekcją Dróg Wodnych i Żeglugi (GDWS) a Związkiem Zawodowym Regionu Finowkanal na finansowanie wszystkich 12 śluz, Związek Zawodowy otrzymał teraz od Banku Inwestycyjnego Kraju Związkowego Brandenburgii ważną informację o przyznaniu dotacji na pierwszy pakiet śluz.
Ogólne finansowanie tego pierwszego pakietu zamków jest zabezpieczone. Koszty inwestycji w pierwszy pakiet śluz wynoszą ok. 41,6 mln euro. Dzięki wkładowi finansowemu rządu federalnego udało się zabezpieczyć 50 % tych kosztów. Na pozostałą połowę kosztów ILB przyznał dotację w wysokości ok. 19,7 mln euro, co odpowiada stopie dotacji wynoszącej ok. 95 %.
Działaniom budowlanym towarzyszy jednak również fakt, że śluzy, o których mowa, nie mogą być użytkowane w okresie budowy.
Obecnie trwa faza planowania zatwierdzenia. W zależności od wyników tej fazy planowania i procedury przetargowej na roboty budowlane, od końca 2022. Zasadniczy remont śluz Heegermühle i Wolfswinkel oraz automatyzacja śluzy Schöpfurt mają się rozpocząć pod koniec 2023 roku. Podobnie jak zamki do pasków, wszystkie inne zamki są również zautomatyzowane.
Jak tylko będzie dostępny dokładny harmonogram budowy, tutaj znajdą Państwo dalsze informacje na temat żeglowności poszczególnych odcinków kanału.
Kanał Finow jest najstarszą sztuczną drogą wodną w Niemczech. Od ponad 400 lat łączy on Hawelę z Odrą i przez długi czas był jednym z najważniejszych połączeń komunikacyjnych w Brandenburgii.
W 1603 r. elektor Joachim Fryderyk Wilhelm wydał rozkaz połączenia Haweli z Odrą w Liebenwalde przez małą rzekę Finow. W 1609 roku, po zaledwie czterech latach budowy, odcinek o długości 22,6 km od Haweli do wsi Schöpfurth można było pokonać w najtrudniejszych warunkach. W ten sposób trzeba było pokonać 5 zamków. Ówczesna sytuacja polityczna, stałe kryzysy finansowe i komplikacje w budowie pozwoliły na uruchomienie regularnego ruchu żeglugowego na ówczesnym Kanale Finowskim o długości 38,62 km, który został zbudowany z 11 śluz, dopiero w 1620 roku. W wyniku wyniszczającej wojny trzydziestoletniej ta efektowna budowla hydrotechniczna szybko popadła w ruinę. W 1692 r. elektor zlecił przeprowadzenie badań nad możliwością połączenia Haweli i Odry.
Od 1743 r. kanał został przywrócony dekretem Fryderyka II ze zmienioną trasą i bardziej stabilnymi śluzami. W 1749 r. kanał był ponownie żeglowny. Również w następnym okresie konieczne były ciągłe naprawy i przebudowy śluzy. Kanał Finow stał się jedną z najważniejszych niemieckich śródlądowych dróg wodnych i zadecydował o szybkim rozwoju gospodarczym doliny Finow jako kolebki "brandenbursko-pruskiego przemysłu" aż do XX wieku. Jeszcze dziś można nad jej brzegami odkryć liczne zabytki kultury i historii z epoki przemysłowej. Wkrótce jednak możliwości drogi wodnej zostały wyczerpane.
W 1914 r. otwarto dla żeglugi śródlądowej bardziej efektywny ekonomicznie kanał Odra-Hawela. Kanał Finowa stracił na znaczeniu. Przez lata służył on przede wszystkim do regulacji bilansu wodnego i w związku z tym podejmowano tylko najbardziej konieczne działania konserwacyjne.
Na temat historii kanału i jego budowli można znaleźć wiele informacji, których nie chcemy tu powtarzać. Odsyłamy zatem do dokumentów i źródeł do bardziej wnikliwego opracowania, np:
Linki internetowe
Publikacje
- Lehmann, Jörn (2015): Die Obere Havel und der Finowkanal; Sutton Verlag GmbH
- Pilz, Kristin (2018): Außer Betrieb – Industriekultur im Finowtal; Verlag für Berlin-Brandenburg
- Schmidt, Rudolf (2018): Das Finowtal in Sage und Geschichte, Sitte und Brauch; unveränderter Nachdruck der Ausgabe aus dem Jahr 1924; Klaus Becker Verlag